Signatuur Directeur Luc Vanackere gidst ons door het gebouw. De ruimtelijkheid is opmerkelijk, net als de keuze van de materialen binnen: industrieel eiken voor de bibliotheek, hoge en zware deuren die de verbinding maken met de onthaalruimte, wanden en receptie. Dit in contrast met de gepolierde betonvloer. Buiten wijst hij op enkele details die de handtekening dragen van Pierre Hebbelinck. Een kraagsteen uit de 15de eeuw, een Romaanse steen uit de 13de eeuw zitten mooi in de achtergevel verwerkt, net als een stalen maquette van het gebouw. Bij het ontwerpen maakt het Atelier d’Architecture van Pierre Hebbelinck namelijk altijd een serie maquettes, in dit geval zelfs een dertigtal. Ook hier heeft de architect dus zijn gebouw op een discrete plaats met een van deze maquettes gesigneerd. “We betalen en plaatsen deze maquette zelf” verduidelijkt de architect. Met dit gebouw knoopt Pierre Hebbelinck terug aan met een humane architectuur die zo typisch is voor zijn stijl en waar niet enkel techniek maar ook lyriek een plaats krijgt toebedeeld. Tegelijk laten de gebruikte constructie- en assemblage-elementen toe van desgewenst het geheel op termijn op een eenvoudige manier te demonteren, hergebruiken of recycleren. Signature Le directeur Luc Vanackere nous guide à travers le bâtiment. L’espace est remarquable, tout comme le choix des matériaux à l’intérieur : chêne industriel pour la bibliothèque, les portes hautes et lourdes qui relient l’espace de réception, les murs et la réception. Cela contraste avec le sol en béton poli. A l’extérieur, il signale quelques détails : Un corbeau du 15ème siècle, une pierre romane du 13ème siècle sont magnifiquement incorporés dans la façade arrière, tout comme une maquette en acier du bâtiment. Lors de la conception, l’Atelier d’architecture Pierre Hebbelinck réalise toujours une série de maquettes, dans ce cas même une trentaine. Ici aussi, l’architecte a signé son bâtiment dans un endroit discret avec une maquette. «Nous payons et plaçons ce modèle nous-mêmes», explique l’architecte. Avec ce bâtiment, Pierre Hebbelinck renoue avec l’architecture humaine tellement typique à son style et où la technologie et le lyrisme trouvent leur place. Dans le même temps, les éléments de construction et d’assemblage utilisés permettent, si on le souhaite, de démonter, réutiliser ou recycler à terme l’ensemble en toute simplicité. 23
RkJQdWJsaXNoZXIy MzE2MDY=