Het project omvat de grondige verbouwing van een 19e-eeuws herenhuis. Terwijl het statig voorhuis z’n authentiek, eerder gesloten cachet behoudt, bevat het contrasterende achterhuis bijzonder luchtige en klare leefruimtes. De grote vide, de patio, brede glaspartijen, het zenitaal licht en diverse doorzichten zorgen voor een boeiende ruimtelijke beleving. Het raam over de volle breedte brengt de tuin binnen in het interieur. Men koos voor een stalen hoofdstructuur om een ‘open plan’ mogelijk te maken. Zo werden langs de beide gemene muren kolommen gemonteerd, verborgen in een voorzetwand en in een multifunctionele kastenwand. De stalen liggers werden ingewerkt in de diktes van de vloerplaten om doorhangende balken te vermijden. Het staal is dus onzichtbaar verwerkt en vormt geen opvallend visueel element, maar enkel de verfijnde puzzel van stalen elementen maakt deze sobere en eerlijke architectuur mogelijk. Niet spectaculair, wel efficiënt.
