Een vorm, een massa ... een toren, een donjon! Belangrijk in dit project was dat de kracht van het oorspronkelijke concept behouden moest blijven, vrij van architectonische kunstgrepen of staaltjes van technisch kunnen. Daarom koos de architect ervoor om radicaal met weervast staal te werken. Het was een gelegenheid om te experimenteren met een ander bouwconcept: een volume volledig in zelfpatinerend structuurstaal, vervaardigd in de werkplaats om het dak van de kapel te vervangen. Dankzij de kubus, met ribben van ongeveer 6 m, wordt het bestaande volume in de hoogte verdubbeld en worden drie niveaus gecreëerd. Het uiterlijk van het warmgewalste zwarte staal verandert elke dag en krijgt geleidelijk aan zijn typische roestkleur waardoor het aansluit op de zandsteen waarin de basis is opgetrokken. Is het blok massief of is het hol? De architectuur laat niets los over haar technische karakter of haar plan, wars van alle gekunsteldheid ... dankzij het staal!
